چطور ترس از کوید 19 برای مان عادی شد؟ - وبلاگ ساعت زنانه

به گزارش وبلاگ ساعت زنانه، آخرین باری که واقعا احساس ترس کردیم چه زمانی بود؟ شاید گم کردن فرزندمان در فروشگاه، یک جمله دکتر درباره جدی بودن بیماریمان یا ترس از سخنرانی روی استیج ممکن است ما را به طور جدی ترسانده باشند. شاید این گزاره غلط نباشد که بگوییم بدون اینکه متوجه باشیم، ترس ها ما را کنترل می نمایند. بعضی ترس ها برای ادامه حیات فیزیکی و روانی نرمال ما احتیاج هستند و بعضی دیگر در فرایند طبیعی آن دو اختلال ایجاد می نمایند. در ادامه خبرنگاران زندگی شما را در آنالیز عملکرد لوپ ترس در فکر از طریق افکار، همراهی می نماید.

ترس ها چگونه پدید می آیند؟

لحظه ای که بخواهید قدمی خارج از روال طبیعی زندگیتان بردارید، حس گم شدن وسیله یا حس کامل نبودن به شما دست می دهد. در این شرایط نیازی نیست به این موضوع بیندیشید که چرا در من ترس وجود دارد به این باید فکر کنید که چه زمانی من روی ترس هایم پا می گذارم. احساس نا امنی روانی یا فیزیکی در ما ایجاد ترس می نماید. در اینجا نا امنی بدین معنی است که موقعیتی یا موردی روال عادی و نرمال طبیعی زندگی ما را دچار اختلال می نماید و حالت روتین مغز را بر هم می ریزد. برای مثال، احساس نا امنی از ناراحت شدن شخص مهمی در زندگی برای ما ایجاد ترس می نماید. کارکرد این ترس در زندگی ما این گونه نمایان می گردد که ما بیشتر مراقب حرف ها و رفتارهایمان هستیم. احساس نا امنی در بعد فیزیکی را میتوان مانند لحظه ای که ما جلو ماشین در حال حرکت نمیپریم، برای آسیب ندیدن، بیش از مقدار به آتش نزدیک نمی شویم یا برای اینکه به کرونا مبتلا نشویم ماسک می زنیم، مثال زد.

اینها تعاریفی مفهومی از ترس و نوع کارکرد آن در زندگی ما بودند. اما آیا هیچ کسی جلوی ماشین نمیپرد، نمی سوزد یا به کرونا مبتلا نمی گردد؟ جدا از اتفاقاتی که بر حسب تصادف میافتند، در بعضی از افراد ترس به مرور زمان بر اثر بعضی افکار از بین می رود.

در این باره بخوانید:

چگونه شکست خوردن را به بچه ها بیاموزیم

آیا غذا پختن با سیب زمینی های جوانه زده خطری ندارد؟

چگونه ترس ها در فکر ما کمرنگ می شوند؟

ما از ایجاد موقعیت هایی که موجب بروز احساس ترس در ما می شوند دوری می کنیم به این علت که در فرایند عادی و طبیعی زندگی ما اختلال ایجاد می نمایند. حالا اگر موقعیت ترس به طور مرتب در زندگی ایجاد گردد، اخطارهایی که مغز به طور روتین دریافت می نماید باعث می گردد تحریک پذیری مغز کاهش یابد و این موقعیت ها به نوعی عادی می گردد. در این صورت دیگر مغز عکس العمل مناسب ترس را به آن موقعیت ها نشان نمی دهد. حالا دیگر مراحل عادی سازی برای الگوهای مغز ما شکل می گیرند و ما دیگر ناخودآگاه حساسیت کمتری به ترس نشان می دهیم. به طور مثال ما در اوایل ورود کرونا به کشور ترس بیشتری نسبت به این بیماری داشتیم، تا حدی که بعضی تا مرز سکته های قلبی نیز پیش رفتند؛ ولی حالا همان دسته افراد جزو کسانی هستند که پروتکل های بهداشتی را به سختی می پذیزند که اجرا نمایند.

ثبت واژه ترس در خصوص موضوع یا موقعیتی در فکر، در واقع احتمال عادی شدن را نیز در پی دارد. کسانی که در ابتدا با بیماری کرونا منطقی رفتار کردند، حالا هم همان منطق را دارند و به توصیه ها عمل می نمایند ولی کسانی که احساس ترس به این موضوع دارند حالا طوری به این فاجعه نگاه و رفتار می نمایند که انگار بر طرف شده است. درحالی که تنها ترس از کرونا در فکر از بین رفته نه وجود بیماری در زندگی واقعی.

منبع: گاردین