قابلیت ویژه نیسان X، Trail e، power هیبریدی
به گزارش وبلاگ ساعت زنانه، وقتی به نیسان اکس تریل ئی پاور (X-Trail e-power) نو نگاه می کنید، فکر می کنید هیچ چیز هوشمندانه ای در خصوص آن وجود ندارد. یک اس یووی (SUV/ شاسی بلند) میانه (با استانداردهای مدرن) است که با پیکربندی های پنج یا هفت نفره، دو یا چهار چرخ متحرک و طیف وسیعی از سطوح تریم (تزیینی)، عرضه می گردد. این مدل به طرز دلپذیری با تحول خطوط آرام مدل آشنای قدیمی که از سال 2017 وجود داشت و به بسیاری از خانواده ها خدمات خوبی ارائه داد، طراحی شده است.
قسمت عقب ظاهری مدرن تر و شیک تر دارد؛ مانند نوترین قشقایی و آریای تمام الکتریکی و با چهره ای کمی جسورتر. بعلاوه مانند همواره کاربردی است، به خصوص اگر برای فضای داخلی رنگ های تیره تر را انتخاب کنید (آن ها کثیفی را نشان نمی دهند). اما اکس تریل امروزی برای افراد بچه دار و آن هایی که سگ دارند، [وسیله] حمل و نقل بسیاربسیارقابل اعتمادتری است.
در واقع یک فناوری قابل توجه را گرفته اید. بیشتر مدل های اکس تریل اکنون با چیزی به نام ئی پاور [الکتریکی] عرضه می شوند. این فقط یک بازاریابی هوشمندانه نیست (خوب است، اما پشت آن چیزهای بیشتری از حد معمول وجود دارد). این خودرویی است که از یک موتور بنزینی و یک موتور الکتریکی و یک بسته باتری لیتیومی نیرو می گیرد اما یک هیبریدی معمولی، آن طور که ما آن ها را می شناسیم، نیست.
موتور بنزینی هرگز در راندن چرخ ها نقش مستقیمی ایفا نمی نماید و تنها وظیفه آن فراوری الکتریسیته است؛ البته از بنزین که در بسته باتری داخلی ذخیره می گردد و سپس باتری نیروی الکتریکی خالص را به چرخ ها می فرستد. از این رو، تجربه رانندگی کم وبیش شبیه آن چیزی است که در یک خودرو برقی وجود دارد کارکرد نرم و تقریبا بی صدا (زمانی که موتور بنزینی برای فراوری برق مورداحتیاج نیست) و وجود شتاب قوی.
مشخصات
نیسان اکس تریل ئی پاور ئی-4فورس تکنا پلاس (X-Trail e-power E-4ORCE Tekna+)
قیمت: 46 هزار و 580 پوند (طبق آزمایش از حدود قیمت 32 هزار و 30 پوند آغاز می گردد)
ظرفیت موتور: 1.5 لیتر بنزین، چهار سیلندر موتور برقی
توان خروجی (اسب بخار): 213
حدبیشتر سرعت (کیلومتر در ساعت): 179
شتاب 0 تا 60 (ثانیه): 7.2
مصرف سوخت: 6888 کیلومتر به ازای هر باک
انتشار دی اکسید کربن (دبلیوال تی پی گرم در کیلومتر): 152
از سوی دیگر و بر خلاف خودروهای تمام الکتریکی، شما دست کم تا زمانی که بتوانید به پمپ بنزین برسید، هرگز بدون سوخت نمی مانید. فکر می کنم می توانید مانند سایر خودروهای هیبریدی پلاگین ماشین را برای شارژ مجدد باتری وصل کنید، اما نیسان چنین کاری با شما نمی نماید. آن ها چنین استدلال می نمایند که لازم نیست و من فکر می کنم که این امر به حسن آن می افزاید. به هر حال، نسخه دیزلی وجود ندارد.
از این رو می توانید موتور نسبتا کوچک بنزینی (1.5 لیتر) را واقعا نوعی نیروگاه کوچک متحرک در نظر بگیرید که برای راه اندازی وسیله نقلیه الکتریکی شما اختصاص یافته است. این یک نسخه افراطی از فناوری افزایش برد است که در مدل های الکتریکی باتری مانند واکس هال آمپرا (Vauxhall Ampera) و برخی از مدل های ب ام و آی3 (BMW i3) وجود داشت و گهگاه برای وسایل نقلیه ای مانند تاکسی های ال ئی وی سی (LEVC) اعمال می شد. اکس تریل ئی پاور همانند یک هیبریدی متداول مانند تویوتا پریوس (و برادرش ئی پاور قشقایی ) مقداری از نیروی تلف شده به علت ترمزگیری را برای شارژ باتری بازسازی می نماید و تقریبا تمام انرژی آن از سوختن بنزین تامین می گردد.
همه این ها بسیار چشمگیرند و به ا کس تریل شما کیفیتی آراسته می بخشد، اما راستش را بخواهید من نمی دانم که فایده اش چیست. مانند توصیه های مختلف برای خودروهای دارای سلول های سوختی هیدروژنی، به نظر نمی رسد که تبدیل یک منبع انرژی (سوخت های فسیلی و نیروی مکانیکی) به منبع دیگر (برق) اهمیت زیادی داشته باشد؛ به ویژه چون شما در طول این فرایند به ناچار مقداری از انرژی را از دست می دهید و به این علت که تمام وزن اضافه شده به ناچار کارایی خودرو را کاهش می دهد. اتفاقا این در خصوص هیبریدهای معمولی و هیبریدهای پلاگین نیز صادق است.
برای بسیاری از خانواده ها و اگر برای لحظه ای جنبه های زیست محیطی را کنار بگذاریم، هنوز در خصوص موتور احتراق داخلی قدیمی عزیز حرف های زیادی برای گفتن وجود دارد؛ به ویژه در خصوص هزینه. بعلاوه در خودروهای الکتریکی فقط دارای باتری با برد تک شارژ 322 کیلومتر به بالا پیشرفت خیره نماینده ای اجرا شده که غیرمعمول نیست و آن هم در حال حاضر یک طرح عملی فزاینده است. اما آن هایی که در این بین اند، چطور؟
با این حال، شاید ما نباید خیلی به این چیزهای نظری وابسته شویم. نیسان کار بسیار خوبی نموده که اکس تریل را به عنوان منزلگاهی در نیمه راه ساخته و مدل ئی پاور آن را راه اندازی نموده است. به رغم آن و به علت تمام فناوری های موجود، طبق تجربه من، نیسان ماشینی با حدود 61 کیومتر در ثانیه، با سیستم اختیاری چهار چرخ متحرک ئی فورس و یک موتور الکتریکی در هر محور است و به درد همه جور منطقه ای می خورد و برای برف و کوه تنظیمات ویژه ای دارد. نرم و تند عمل می نماید و مدیریت آن به همان خوبی است که می تواند برای یک جانور سنگین و بلند مانند این باشد. تمام فناوری هایی را که داخل ماشین احتیاج دارید، از جمله سیستم رانندگی نیمه خودران پروپایلوت (ProPilot) تحسین برانگیز نیسان موجود است. همه چیز، از جمله صفحه نمایش لمسی بزرگ زیبا، بسیار خوب کار می نماید.
البته حق بیمه اضافی حدود دو هزار پوندی برای سیستم ئی پاور برای همه مناسب نیست و نسخه پایه هیبریدی دو چرخ محرک ویسیا (Visia) با قیمت حدود 32 هزار پوند در دسترس است. از سوی دیگر، خریدارانی که رانشگرهای صرفا برقی را ترجیح می دهند، می توانند آریای نو و خیره نماینده را با هزینه ای تقریبا برابر با رده بالای اکس تریل ئی پاور در تکنا پلاس مجلل انتخاب نمایند و البته رقبای بیشتری در اطراف وجود دارند (کوپرا فورمنتور و دی اس7 را به عنوان چیزی متفاوت امتحان کنید)
بیشتر مثل آن است که وقتی خودرو موتوری در مراحل ابتدایی خود قرار داشت، زمانی که بخار، برق و احتراق داخلی و انواع دیگر فناوری ها برای فزونی رقابت می کردند، ما برای حمل و نقل شخصی خود یک محدوده انتخاب خیره نماینده و در واقع گیج نماینده داشته باشیم. اگرچه کمی غیرجذاب به نظر می رسد، مدل های ئی پاور قشقایی و اکس تریل نیسان تنها دو مورد دیگر از بسیاری از گل های نوی اند که شکوفه داده اند.
منبع: فوت و فن / independentpersian.com