معنی ضرب المثل فارسی؛ کره را روغن کردی - وبلاگ ساعت زنانه

به گزارش وبلاگ ساعت زنانه، ضرب المثل کره را روغن کردی، به زمان های دور باز می شود و در خصوص فرمانروای ظالمی است که در دهکده ای حکومت می نماید. برای خواندن این مقاله با خبرنگاران همراه باشید.

تاریخچه ضرب المثل کره را روغن کردی

روزی روزگاری در زمان های قدیم، در یکی از دهکده های کشور ایران، مردی حکومت می کرد. او بسیار آدم ستمکار و پست فطرتی بود. همه از وی می ترسیدند و هر چه که امر می کرد اگر اهالی روستا انجام نمی دادند، به شدت مجازات می شدند.

یک روز این حاکم ظالم به مردم دستور می دهد که هرکس موظف است به مقدار 2من کره به عنوان دست بوسی برای حاکم بیاورد. مردم روستا آدم های فقیری بودند و هر چه که داشتند از روی ترس به آن ارباب داده بودند. آن ها جلسه ای تشکیل دادند و تصمیم گرفتند برای حل این موضوع نزد کدخدا بروند و او را واسطه قرار دهند تا از پادشاه عاجزانه بخواهد که آ ن ها را از دادن کره عفو بفرمایند. بعد همگی پیش کدخدا رفتند و موضوع را برایش شرح دادند.

کدخدا وقتی سخنان آن ها را گوش داد لبخندی زد و گفت: من نزد فرمانروا می روم و به همه شما اطمینان خاطر می دهم که مشکلتان را حل کنم.

فردای آن روز کدخدا لباس شیک و مرتبی بر تن کرد و نزد پادشاه رفت. وقتی وارد قصر شد به فرمانروا سلام کرد و گفت:

سرورم؛ امیدوارم حالتان خوب باشد. از اینکه مزاحم اوقاتتان شدم عذرخواهی می کنم. حقیقت این که من به این جا آمده ام این است که اهالی دهکده وضع اقتصادی خوبی ندارند و به سختی اموراتشان را می گذرانند و نمی توانند 2من کره بدهند. از شما عاجزانه می خواهم که آن ها را از دادن نموده معاف کنید.

از آنجایی که پادشاه می دانست که مردمش واقعا راستگو هستند به کدخدا گفت:

به خدا سوگند تو برای من خیلی عزیز هستی و تو را واقعا دوست دارم. خواسته ات را می پذیرم و پیش مردم برو و بگو که فرمانروا گفت به جای کره، 2من روغن بدهند.

کدخدا خیلی خشنود شد و فکر کرد که توانسته است مشکل مردم را حل نماید. او با لبی خندان و دلی خشنود نزد مردم بازگشت و به آن ها گفت:

من با فرمانروا صحبت کردم و توانستم ایشان را راضی کنم که 2 من کره ندهید. ایشان هم قبول کردند و گفتند که به جای کره، 2من روغن بدهید. حالا هی پشت اربابتان بد بگویید. ببینید که چقدر آدم خوب و مهربانی است!

از آن دوران به بعد این داستان رفته رفته به صورت ضرب المثل در بین مردم رواج پیدا کرد و اشاره به فردی دارد که به جای یاری از شخصی، زیان و ضرر ببیند.