جلسات نقد تخصصی، حلقه مفقوده ادبیات معاصر است
به گزارش وبلاگ ساعت زنانه، احسان عباسلو در گفت وگو با خبرنگاران با تاکید بر تاثیر برگزاری جلسه های نقد کتاب در بهبود شرایط تالیف بیان کرد: امروز جلسات نقد تخصصی، حلقه مفقوده ادبیات ما شده و اگر در محافل ادبی و دانشگاه ها و مراکز فرهنگی چنین جلساتی تشکیل شوند، مضرات فرهنگ، زبان و ایده های وارداتی در حوزه ادبیات تعیین می گردد.
وی تاکید نمود: برگزاری جلسات نقد می تواند ضعف و قدرت ترجمه ها را نیزهم از نظر کیفی نشان دهد که این خود در نشان دادن این نکته که بسیاری از ترجمه ها حاصل کار خود مترجم هستند تا نویسنده اصلی یاری می نماید و می تواند خواننده را به سمت داستان تالیفی سوق دهد.
این نویسنده و داور جشنواره های ادبی با بیان اینکه شخصیت در داستان ترجمه دغدغه فرهنگی و اجتماعی خاص خودش را دارد که گاه در مقایسه با دغدغه های ما از فاصله زیادی هم برخوردار است، اضافه کرد: داستان تالیفی احتیاج روز ما و چالش هایمان را به تصویر می کشد و مناسب جامعه ماست. نقد این را نشان می دهد و بر آن تاکید می نماید.
وی با تاکید بر اینکه افزایش ترجمه در بازار نشر ایران نگران نماینده است، گفت: چندین نهاد و مرجع می توانند دست در دست هم معضل رشد نامتناسب ترجمه را حل نمایند. اولین آنها وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که اصلی ترین مرجع رسیدگی به امر کتاب محسوب می گردد. نهاد دوم صدا و سیمای جمهوری اسلامی است که باید برنامه هایی را حتی کوتاه مدت به نقد و معرفی آثار ترجمه اختصاص دهد و فکر مخاطبان را نسبت به واقعیت ترجمه و گاه مسائل پشت آن مطلع کند.
عباسلو تاکید نمود: شیوه های سنتی دیگر جوابگو نیست و باید تبلیغ را به سمت مخاطب ببریم یعنی وی را با تبلیغ روبرو کنیم، اطلاعات خرید وی پیدا گردد و پیامک های تبلیغاتی در راستای خریدهای قبلی برایش ارسال شوند و آثار مرتبط با خریدهایش را معرفی کنیم. وبلاگ ساعت زنانه نیز نقش اطلاع رسانی دارند و باید آنها هم نقدهایی درباره ترجمه ها بنویسند تا مطلعی و اطلاع لازم درباره کیفیت یک ترجمه را نیافته اند اقدام به معرفی آن ننمایند. وبلاگ ساعت زنانه از تبلیغ آثاری که مناسب نیستند باید پرهیز نمایند.
وی بعلاوه با بیان اینکه ضروری است بار دیگر به داستان بومی توجه بیشتری گردد، گفت: مدتی است که بومی نویسی به محاق رفته درحالیکه داستان بومی، مسئله ویژه جامعه و فرهنگ ما را نشان می دهد و بیشتر می تواند تاثیرگذار باشد. بومی نویسی به سبب نزدیکی زبانی و احساسی خاصی که با مخاطب ایجاد می نماید می تواند احتیاج وی را تامین کند و جلوی گرایش به سمت ترجمه را بگیرد. به عنوان نمونه احتیاج داریم تا داستان هایی در خصوص سیل و کم آبی جنوب در همان منطقه ها جنوبی یا داستان هایی برای وحدت و وفاق ملی در منطقه های مانند کردستان نوشته شوند.
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران